اسید کلریدریک یا هیدروکلریک اسید (جوهر نمک) یک محلول شفاف، بی‌رنگ و بسیار تند‌بو از هیدروژن کلراید در آب با فرمول شیمیایی HCl است. یک اسید معدنی بسیار خورنده و اسیدی با کاربردهای صنعتی فراوان است. این اسید به دلیل اینکه جز مواد شیمیایی پایه محسوب می‌شود کاربرد بسیار گسترده‌ای دارد. گاز اسید کلریدریک بی‌رنگ با بوی تند و با طعم اسیدی و از هوا سنگین تر است. این ماده به آسانی تبدیل به مایع شده و در حالت مرطوب یا محلول، ماده آبی رنگ را به قرمز تبدیل می‌کند.
هیدروکلریک اسید از قدیم به نام های اسید سالیس، موریاتیک اسید و ارواح نمک معروف بود و از ویتریول (اسید سولفوریک) و نمک طعام به دست آمد. اسید کلریدریک آزاد ابتدا در قرن شانزدهم توسط آندریاس لیباویوس رسما معرفی شد. بعد از وی، توسط شیمیدان‌هایی مثل ژوهان رودولف گلابر، جوزف پریستلی و همفری دیوی در تحقیقات علمی خودشان از این ماده استفاده می‌کردند.
با شروع تولید انبوه در انقلاب صنعتی، اسید کلریدریک در صنایع شیمیایی به عنوان یک واکنش‌گر منحصربه فرد در تولید وینیل کلرید برای پلاستیک PVC و MDI/TDI برای تولید پلی‌یورتان مورد استفاده قرار می‌گرفت. کاربردهای بسیاری هم در مقیاس کوچک دارد که می‌توان به خانه‌داری، ساخت ژلاتین، رسوب‌زدایی، چرم‌سازی و افزودنی‌های غذایی است. اسیدکلریدریک به عنوان محصول جانبی تولید تولوئن دی ایزوسیانات (TDI) نیز تولید می‌گردد. حدود بیست میلیون تن از هیدروکلریک اسید سالانه در دنیا تولید می‌شود.
